1-4. Ynot, Arglwydd, ceisiais loches;Na foed c’wilydd arnaf byth;Achub fi yn dy gyfiawnder.Gwared fi yn union syth.Bydd i mi yn graig a noddfa.Er mwyn d’enw, tywys fi.Tyn fi o’r rhwyd sy’n cau amdanaf,Cans fy noddfa ydwyt ti.
12-15. Fe’m hanghofiwyd fel un marw;Llestr a dorrwyd wyf yn awr.Mae rhai’n cynllwyn am fy mywyd:Ar bob tu mae dychryn mawr.Ond rwyf fi’n ymddiried ynot,Ac yn dweud, “Ti yw fy Nuw”.Yn dy law y mae f’amserau.Gwared fi, a byddaf byw.