1-3. “Diolched pawb i’r Arglwydd,Cans da a ffyddlon yw,”Yw cân pawb a waredwydTrwy law yr Arglwydd Dduw.Fe’u cipiodd o law’r gelyn,A’u cynnull i un lleO’r dwyrain a’r gorllewin,O’r gogledd ac o’r de.
10-14. Roedd rhai mewn carchar tywyllAm wrthod ufuddhauI eiriau Duw, yn gaethionHeb undyn i’w rhyddhau.Gwaeddasant ar yr Arglwydd,A’u gwared a wnaeth ef,A’u dwyn hwy o’r tywyllwch,A dryllio’r gadwyn gref.
15-16. Bydded iddynt ddiolchAm holl ffyddlondeb DuwYn dryllio’r pyrth a’r heyrn drwy wyrth,Cans cariad yw.
17-20. Roedd rhai, yn sgîl eu pechod,Yn ynfyd a di-hedd;Casaent fwyd, a daethantYn agos at y bedd.Gwaeddasant ar yr Arglwydd,A’u gwared a wnaeth ef.Iachaodd hwy, a’u hachub,Drwy nerthol air y nef.