4-5. Cofia fi, Arglwydd, pan ddoi at dy bobl â’th ffafriaeth.Ymwêl â mi pan estynni dy fawr waredigaeth,A gweld a gafLwyddiant dy bobl; llawenhafPan lawenha d’etifeddiaeth.
40-43. Yna cythruddodd yr Arglwydd eu Duw yn eu herbyn,A darostyngodd ei bobl dan lywodraeth eu gelyn.Droeon bu’n gefnIddynt, ond pechent drachefn,A darostyngai hwy wedyn.
44-46. Ond, wrth eu clywed yn llefain am gymorth, fe gofioddEi hen gyfamod â hwy, ac fe edifarhaodd.O’i gariad haelRhoes ei drugaredd ddi-ffaelYng nghalon pawb a’u caethiwodd.
47-48. Gwared ni, Arglwydd, a’n cynnull ni o blith y gwledydd,Inni gael diolch i’th enw, a’th foli di beunydd.Byth y bo’n benArglwydd Dduw Israel. Amen.Molwch yr Arglwydd tragywydd.