51. Yna y tarawdd un Duw Nafy plant cyntaf anedig:Yn nhir yr Aipht, a phebyll Cam,sef am ei fod yn llawnddig.
52. Ond (gan droi at ei bobl yn hawdd,)foi twysawdd drwy’r anialfan,Fel arwain defaid, llwybrau pell,yn wael ddiadell fechan.
53. Arweiniodd hwyntwy yn ddiofn,drwy’r mor (ffordd ddofn) heb wlychu:A’i goll elynion heb fwy stor,fe wnaeth i’r mor eu llyngcu.
54. Rhoes hwy i etifeddu’n rhydd,ym mynydd ei sancteiddrwydd:Yr hwn a ddarfu ei warhau,â llaw ddeau yr Arglwydd.
55. Rhoes ef y wlad i ddwyn pob ffrwythrhoes i bob llwyth ei gyfranO Israel, ac yn eu plaid, rhoi’r hen drigoliain allan.
56. Er hyn temptient, a digient Dduw,hwn unic yw sancteiddiol:Ac ni fynnent mo’r ufuddhau,iw dystiolaethau nefol.
57. Ond mynd ar gil, ac ymlaccau,fel eu holl dadau twyll-naws:Megis bwa a fai mewn câd,ac yntho dafliad gwyrdraws.
58. Hwyntwy yn fynych a’i cyffroent,mewn camwedd troent oddiwrthoAt wylfa nos, a delw o bren,fal hyn y digien efo.
59. Ond y Gorucha’n gweled hyn,a ddigiodd wrthyn hwythau:Felly dirmygodd Israel,a gadel ei ammodau.
60. Yna’r ymadawodd efo,â chysegr Shilo dirion:Ei bebyll a’i brif ysgol ddysg,lle’ buasai’ mysg ei ddynion.
61. Ei nerth a roes i garchar caeth,dan elyn daeth eu mowredd:
62. Ei bobl ei hun i’r cleddau llym’,(fal dyna rym’ ei ’ddigedd:)
63. Ei wyr ieuainc fo’i rhoes i’r tân,gweryfon glân rhoes heibio:
64. Ei offeiriaid i’r cleddyf glâs,a’i weddw ni chafas wylo.
65. Yr Arglwydd gwedi hyn deffroe,fal un a ddoe o gysgu:Neu fal gwr cadarn wedi gwin,yn erwin iw dychrynu.
66. Taflodd y gelyn yn ei ol,rhoes mewn tragwyddol wradwydd,
67. Rhoes wyrion Joseph dan un pwyth,ac Ephraim lwyth i dramgwydd.
68. Gwedi chwilio y rhai’n i gyd,fo roes ei fryd ar Juda:Ar fynydd Seion (ei dretâd)o gariad iw breswylfa.