40. Pa sawl gwaith y cyffroesant hwy,wrth fyned trwy’r anialwch?Gan ddigio Duw a’i lwyr dristhau,ynghreigiau y diffeithwch.
41. Troesant, profasant Dduw â’i chwant,gan demptio Sanct yr Israel:
42. Anghofio eu cadw hwynt fal hyn,rhag cael o’i casddyn afael.
43. Rhoesai’n yr Aipht arwydd o’i râs,a’i wyrth yn ninas Zoan:
44. Y modd y troes eu dwfr yn waed,ni chaed dim glan-ddwfr allan.
45. Rhoes Duw yngwlâd yr Aipht iw plau,waed, gwybed, llau, a llyffaint:
46. Lindys, locust, i ddifa’i ffrwyth,a chenllysg lwyth, a mallhaint.
47. Distrywiodd Duw eu hyd, gwellt,
48. Eu coedydd, a’i han’feiliaid: (gwydd)A chenllysg cessair, mellt a roes,bu wrth eu heinioes danbaid.
49. Rhoes arnynt bwys ei lid, a’i fâr,ac ing anghreugar digllon:Ffrwyth ei lidiowgrwydd ef, a’i wg,anfonodd ddrwg angylion.
50. Rhyw ffordd a hon iw lid a droes,heb ludd iw heinioes angau,Ond dwyn eu bywyd hwy drwy haint,yn ei ddigofaint yntau.
51. Yna y tarawdd un Duw Nafy plant cyntaf anedig:Yn nhir yr Aipht, a phebyll Cam,sef am ei fod yn llawnddig.
52. Ond (gan droi at ei bobl yn hawdd,)foi twysawdd drwy’r anialfan,Fel arwain defaid, llwybrau pell,yn wael ddiadell fechan.
53. Arweiniodd hwyntwy yn ddiofn,drwy’r mor (ffordd ddofn) heb wlychu:A’i goll elynion heb fwy stor,fe wnaeth i’r mor eu llyngcu.
54. Rhoes hwy i etifeddu’n rhydd,ym mynydd ei sancteiddrwydd:Yr hwn a ddarfu ei warhau,â llaw ddeau yr Arglwydd.
55. Rhoes ef y wlad i ddwyn pob ffrwythrhoes i bob llwyth ei gyfranO Israel, ac yn eu plaid, rhoi’r hen drigoliain allan.
56. Er hyn temptient, a digient Dduw,hwn unic yw sancteiddiol:Ac ni fynnent mo’r ufuddhau,iw dystiolaethau nefol.
57. Ond mynd ar gil, ac ymlaccau,fel eu holl dadau twyll-naws:Megis bwa a fai mewn câd,ac yntho dafliad gwyrdraws.