1. Dw i'n gweiddi'n uchel ar Dduw;yn gweiddi'n uchel ar iddo wrando arna i.
2. Dw i mewn helbul, ac yn troi at yr ARGLWYDD;dw i wedi bod yn estyn fy nwylo ato mewn gweddi trwy'r nos,ond ches i ddim cysur.
3. Dw i wedi bod yn ochneidio wrth feddwl am Dduw,dw i wedi bod yn myfyrio arno – ond yn anobeithio. Saib
4. Ti sydd wedi fy nghadw i'n effro;dw i mor boenus, wn i ddim beth i'w ddweud.
5. Dw i wedi bod yn meddwl am yr hen ddyddiau,flynyddoedd lawer yn ôl.
6. Cofio'r gân roeddwn i'n arfer ei chanu.Meddwl drwy'r nos am y peth, a chwilio am ateb.
7. “Ydy'r ARGLWYDD wedi troi cefn arnon ni am byth?Ydy e'n mynd i ddangos ei ffafr aton ni eto?
8. Ydy ei ffyddlondeb e wedi dod i ben yn llwyr?Ydy'r addewidion wnaeth e byth yn mynd i gael eu cyflawni?
9. Ydy Duw wedi anghofio sut i ddangos trugaredd?Ydy ei ddig yn gryfach na'i dosturi?” Saib
10. “Mae meddwl y fath beth yn codi cyfog arna i:fod y Goruchaf wedi newid ei ffyrdd.”
11. Dw i'n mynd i atgoffa fy hun beth wnaeth yr ARGLWYDD –ydw, dw i'n cofio'r pethau rhyfeddol wnest ti ers talwm!