11. Gwisgodd dywyllwch fel gorchudd drosto –cymylau duon stormus;a gwnaeth gymylau trwchus yr awyryn ffau o'i gwmpas.
12. Roedd golau disglair o'i flaen;saethodd mellt o'r cymylau,cenllysg a marwor tanllyd.
13. Yna taranodd yr ARGLWYDD yn yr awyr –sŵn llais y Goruchaf yn galw.
14. Taflodd ei saethau a chwalu'r gelyn;roedd ei folltau mellt yn eu gyrru ar ffo.
15. Daeth gwely'r môr i'r golwg;ac roedd sylfeini'r ddaear yn noethwrth i ti ruo, O ARGLWYDD,a chwythu anadl o dy ffroenau.
16. Estynnodd i lawr o'r ucheldera gafael ynof fi;tynnodd fi allan o'r dŵr dwfn.
17. Achubodd fi o afael y gelyn ffyrnig,a'r rhai sy'n fy nghasáu oedd yn gryfach na mi.
18. Dyma nhw'n ymosod pan roeddwn mewn helbul,ond dyma'r ARGLWYDD yn fy helpu i.
19. Daeth â fi allan i ryddid!Achubodd fi am ei fod wrth ei fodd gyda mi.
20. Mae'r ARGLWYDD wedi bod yn deg â mi.Dw i wedi byw'n gyfiawn;mae fy nwylo'n lânac mae wedi rhoi fy ngwobr i mi.
21. Do, dw i wedi dilyn yr ARGLWYDD yn ffyddlon,heb droi cefn ar Dduw na gwneud drwg.
22. Dw i wedi cadw ei ddeddfau'n ofalus;dw i ddim wedi anwybyddu ei reolau.
23. Dw i wedi bod yn ddi-faiac yn ofalus i beidio pechu yn ei erbyn.
24. Mae'r ARGLWYDD wedi rhoi fy ngwobr i mi.Dw i wedi byw'n gyfiawn,ac mae e wedi gweld bod fy nwylo'n lân.
25. Ti'n ffyddlon i'r rhai sy'n ffyddlon;ac yn deg â'r rhai di-euog.
26. Mae'r rhai di-fai yn dy brofi'n ddi-fai,ond rwyt ti'n fwy craff na'r rhai anonest.
27. Ti'n achub pobl sy'n dioddef,ond yn torri crib y rhai balch.
28. Ie, ti sy'n goleuo fy lamp, o ARGLWYDD;fy Nuw sy'n rhoi golau i mi yn y tywyllwch.