4. Ryw ddydd byddan nhw'n galw ar yr ARGLWYDD am help,ond fydd e ddim yn ateb.Bydd e'n troi ei gefn arnyn nhw bryd hynnyam eu bod wedi gwneud cymaint o ddrwg.
5. Dyma mae'r ARGLWYDD yn ei ddweud wrth y proffwydi:“Dych chi'n camarwain fy mhobl!Dych chi'n addo heddwch am bryd o fwyd,ond os na gewch chi'ch taludych chi'n bygwth rhyfel!
6. Felly bydd hi'n nos arnoch chi, heb weledigaeth –byddwch yn y tywyllwch, yn gallu dehongli dim.Bydd yr haul wedi machlud arnoch chi,a'ch dydd wedi dod i ben!
7. Bydd cywilydd ar y proffwydi,a bydd y dewiniaid wedi drysu.Fyddan nhw'n dweud dim,am fod Duw ddim yn ateb.”
8. Ond dw i, ar y llaw arall, yn llawno nerth Ysbryd yr ARGLWYDDac yn credu'n gryf mewn cyfiawnder.Dw i'n herio Jacob am ei wrthryfel,ac yn gwneud i Israel wynebu ei phechod.
9. Gwrandwch, arweinwyr Jacob,chi sy'n arwain pobl Israel –chi sy'n casáu cyfiawnderac yn gwyrdroi'r gwir.
10. Dych chi'n adeiladu Seion trwy drais,a Jerwsalem trwy lygredd a thwyll.
11. Mae'r barnwyr yn derbyn breib,yr offeiriaid yn dysgu am elw,a'r proffwydi'n dehongli am dâl –tra'n honni pwyso ar yr ARGLWYDD!“Mae'r ARGLWYDD gyda ni!” medden nhw.“Does wir ddim dinistr i ddod!”