2. Ond dych chi'n casáu'r daac yn caru'r drwg!Dych chi'n blingo fy mhobl yn fyw,ac yn ymddwyn fel canibaliaid!
3. Dych chi'n bwyta cnawd fy mhobl,yn eu blingo nhw'n fywa malu eu hesgyrn.Torri eu cyrff yn ddarnaufel cig i'w daflu i'r crochan.”
4. Ryw ddydd byddan nhw'n galw ar yr ARGLWYDD am help,ond fydd e ddim yn ateb.Bydd e'n troi ei gefn arnyn nhw bryd hynnyam eu bod wedi gwneud cymaint o ddrwg.
5. Dyma mae'r ARGLWYDD yn ei ddweud wrth y proffwydi:“Dych chi'n camarwain fy mhobl!Dych chi'n addo heddwch am bryd o fwyd,ond os na gewch chi'ch taludych chi'n bygwth rhyfel!
6. Felly bydd hi'n nos arnoch chi, heb weledigaeth –byddwch yn y tywyllwch, yn gallu dehongli dim.Bydd yr haul wedi machlud arnoch chi,a'ch dydd wedi dod i ben!
7. Bydd cywilydd ar y proffwydi,a bydd y dewiniaid wedi drysu.Fyddan nhw'n dweud dim,am fod Duw ddim yn ateb.”