60. Ond dyma Elisabeth yn dweud yn glir, “Na! Ioan fydd ei enw.”
61. “Beth?” medden nhw, “Does neb yn y teulu gyda'r enw yna.”
62. Felly dyma nhw'n gwneud arwyddion i ofyn i Sachareias beth oedd e eisiau galw ei fab.
63. Gofynnodd am lechen i ysgrifennu arni, ac er syndod i bawb, ysgrifennodd y geiriau “Ioan ydy ei enw.”
64. Yr eiliad honno cafodd ei allu i siarad yn ôl, a dechreuodd foli Duw.
65. Roedd ei gymdogion i gyd wedi eu syfrdanu, ac roedd pawb drwy ardal bryniau Jwdea yn siarad am beth oedd wedi digwydd.
66. Roedd pawb yn gofyn, “Beth fydd hanes y plentyn yma?” Roedd hi'n amlwg i bawb fod llaw Duw arno.
67. Dyma Sachareias, tad y plentyn, yn cael ei lenwi â'r Ysbryd Glân, ac yn proffwydo fel hyn:
68. “Molwch yr Arglwydd – Duw Israel!Mae wedi dod i ollwng ei bobl yn rhydd.
69. Mae wedi anfon un cryf i'n hachub ni –un yn perthyn i deulu ei was,y Brenin Dafydd.
70. Dyma'n union addawodd ymhell yn ôl, drwy ei broffwydi sanctaidd:
71. Bydd yn ein hachub ni rhag ein gelynionac o afael pawb sy'n ein casáu ni.