2. Gwrandwch ar ei lais yn rhuo,ac ar ei eiriau'n atseinio!
3. Mae ei fellt yn fflachio drwy'r awyr –ac yn mynd i ben draw'r byd.
4. Yna wedyn, mae'n rhuo eto,a'i lais cryf yn taranu;mae'r mellt wedi hen ddiflannu pan glywir ei lais.
5. Mae sŵn llais Duw'n taranu yn rhyfeddol!Ac mae'n gwneud pethau gwyrthiol, tu hwnt i'n deall ni.
6. Mae'n dweud wrth yr eira, ‘Disgyn ar y ddaear!’neu wrth y glaw trwm, ‘Arllwys i lawr!’