10. Ond dyma ti'n chwythu,a dyma'r môr yn llifo drostyn nhw!Dyma nhw'n suddo fel plwm yn y tonnau gwyllt!
11. Pa un o'r duwiau sy'n debyg i ti, ARGLWYDD?Does neb tebyg i ti –mor wych, ac mor sanctaidd,yn haeddu dy barchu a dy foli;ti'n gwneud gwyrthiau rhyfeddol!
12. Dyma ti'n codi dy law grefa dyma'r ddaear yn llyncu'r gelyn!
13. Yn dy gariad byddi'n arwainy bobl rwyt wedi eu rhyddhau;byddi'n eu tywys yn dy nerthi'r lle cysegredig lle rwyt yn byw.
14. Bydd y bobloedd yn clywed ac yn crynu –bydd pobl Philistia yn poeni,
15. ac arweinwyr Edom wedi brawychu.Bydd dynion cryf Moab yn crynu,a pobl Canaan yn poeni.
16. Bydd ofn a braw yn dod drostyn nhw –mae dy gryfder di yn eu gwneud yn fudfel carreg.Fyddan nhw'n gwneud dim nes bydd dy boblwedi pasio heibio, ARGLWYDD;y bobl wnest ti eu prynu wedi pasio heibio.
17. Ond byddi'n mynd â nhw i mewnac yn eu plannu ar dy fynydd dy hun –ble rwyt ti wedi dewis byw, ARGLWYDD;y cysegr rwyt ti wedi ei sefydlu.
18. Yr ARGLWYDD sy'n teyrnasu am byth bythoedd!
19. Pan aeth ceffylau y Pharo, a'i gerbydau a'i filwyr i'r môr,dyma'r ARGLWYDD yn gwneud i ddŵr y môr lifo'n ôl drostyn nhw.Ond roedd pobl Israel wedi cerdded ar dir sych drwy ganol y môr.”
20. Yna dyma Miriam y broffwydes, chwaer Aaron, yn gafael mewn drwm llaw, a dyma'r merched i gyd yn codi drymiau a mynd ar ei hôl gan ddawnsio.
21. A dyma Miriam yn canu'r gytgan:“Canwch i'r ARGLWYDDi ddathlu ei fuddugoliaeth!Mae e wedi taflu'r ceffylaua'u marchogion i'r môr!”