11. Mae pawb sy'n gweithio arnoyn cael eu cywilyddio.Crefftwyr, ie, ond creaduriaid meidrol ydyn nhw.Gadewch iddyn nhw ddod at ei gilydd i wneud safiad!Byddan nhw'n cael eu dychryn a'u cywilyddio.
12. Mae'r gof yn defnyddio'i offeri baratoi'r metel ar y tân.Mae'n ei siapio gyda morthwyl,ac yn gweithio arno gyda nerth bôn braich.Ond pan mae eisiau bwyd arno, mae ei nerth yn pallu;heb yfed dŵr, byddai'n llewygu.
13. Mae'r saer coed yn ei fesur gyda llinyn,ac yn ei farcio gyda phensil;mae'n ei lyfnhau gyda plaen,ac yn ei farcio gyda chwmpawd.Yna mae'n ei gerfio i siâp dynol;ei wneud i edrych fel bod dynol, a'i osod mewn teml.
14. Mae'n torri coed cedrwydd;mae'n dewis coeden gypres neu dderwensydd wedi tyfu'n gryf yng nghanol y goedwig.Mae'n plannu coed pinwydd,ac mae'r glaw yn gwneud iddyn nhw dyfu.
15. Mae'n defnyddio peth ohono fel coed tâni gadw ei hun yn gynnes.Mae'n cynnau tân i bobi bara gydag eac yn defnyddio'r gweddill i wneud duw i'w addoli!Mae'n cerfio eilun, ac yna'n plygu iddo!
16. Mae'n llosgi ei hanner yn y tânac yn rhostio cig arno.Mae'n bwyta'r cig nes mae ei fol yn llawn;ac yn cynhesu o flaen y tân, ac yn dweud,‘O! mae tân go iawn mor braf!’
17. Wedyn mae'n defnyddio beth sydd ar ôli wneud eilun yn dduw iddo'i hun!Mae'n plygu o'i flaen, ac yn ei addoli!Mae'n gweddïo arno a dweud,‘Achub fi! – ti ydy fy Nuw i!’
18. Dŷn nhw'n gwybod dim! Dŷn nhw ddim yn meddwl!Maen nhw wedi mynd yn ddall,ac mae eu meddyliau ar gau.
19. Dŷn nhw ddim yn meddwl am funud,dŷn nhw'n gwybod nac yn deall dim:‘Dw i wedi llosgi ei hanner yn y tân;wedi pobi bara arno,a rhostio cig i'w fwyta –yna gwneud y gweddill yn eilun ffiaidd!Dw i'n plygu i lawr i ddarn o bren!’