10. Byddan nhw i gyd yn dy gyfarch di,‘Felly, ti hyd yn oed! –rwyt tithau'n wan fel ni!
11. Mae dy holl rwysg a sain cerdd dy liwtiauwedi ei dynnu i lawr i Annwn!Bydd y cynrhon yn wely oddi tanata phryfed genwair yn flanced drosot ti!
12. Y fath gwymp! –Ti, seren ddisglair, mab y wawr,wedi syrthio o'r nefoedd!Ti wedi dy dorri i lawr i'r ddaear –ti oedd yn sathru'r holl wledydd!
13. Roeddet ti'n meddwl i ti dy hun,“Dw i'n mynd i ddringo i'r nefoedd,a gosod fy ngorseddyn uwch na sêr Duw.Dw i'n mynd i eistedd ar Fynydd y gynulleidfayn y gogledd pell.
14. Dw i'n mynd i ddringo ar gefn y cymylau,a gwneud fy hun fel y Duw Goruchaf.”
15. O'r fath gwymp! –Rwyt wedi dod i lawr i fyd y meirw,i'r lle dyfnaf yn y Pwll!
16. Mae pobl yn dy weld ac yn syllu arnat,ac yn pendroni:“Ai hwn ydy'r dynwnaeth i'r ddaear grynu,a dychryn teyrnasoedd?
17. Ai fe ydy'r un drodd y byd yn anialwch,a dinistrio'i ddinasoedd –heb fyth ryddhau ei garcharorion i fynd adre?”’
18. Mae brenhinoedd y gwledydd i gyd– pob un ohonyn nhw –yn gorwedd yn grand yn eu beddau eu hunain.
19. Ond ti? – cest ti dy adael heb dy gladdu,yn ffiaidd, fel ffetws wedi ei erthylu.Fel corff marw yn y dillad a wisgaipan gafodd ei drywanu gan y cleddyf.Fel y rhai sy'n syrthio i waelod y pwll,neu gorff yn cael ei sathru dan draed.