Diarhebion 20:7-17 beibl.net 2015 (BNET)

7. Pan mae rhywun yn byw bywyd cyfiawn a gonest,mae ei blant wedi eu bendithio'n fawr.

8. Mae brenin sy'n eistedd ar yr orsedd i farnuyn gallu gwahaniaethu rhwng drwg a da.

9. Oes unrhyw un yn gallu dweud,“Dw i wedi cadw fy nghalon yn lân;dw i'n hollol lân a heb bechod”?

10. Mae twyllo wrth bwyso a mesuryn rhywbeth sy'n gas gan yr ARGLWYDD.

11. Mae'r ffordd mae person ifanc yn ymddwynyn dangos ydy e'n gymeriad glân a gonest ai peidio.

12. Y glust sy'n clywed a'r llygad sy'n gweld –yr ARGLWYDD wnaeth y ddwy.

13. Paid bod yn rhy hoff o dy gwsg, rhag i ti fynd yn dlawd;cadw'n effro, a bydd gen ti ddigon i'w fwyta.

14. Mae'r prynwr yn dadlau, “Dydy e ddim yn werth rhyw lawer,”ond yna'n mynd i ffwrdd ac yn brolio'i hun am gael bargen.

15. Mae digonedd o aur i'w gael, a pherlau hefyd;mae geiriau doeth fel gem werthfawr.

16. Cymer ei wisg, gan ei fod wedi gwarantu benthyciad rhywun;cadw hi'n warant os gwnaeth hynny dros bobl ddieithr.

17. Falle fod bwyd sydd wedi ei ddwyn yn flasus,ond bydd dy geg yn llawn graean yn y diwedd.

Diarhebion 20