24. Mae'r doeth yn cael cyfoeth yn goron;ond ffolineb ydy torch ffyliaid.
25. Mae tyst sy'n dweud y gwir yn achub bywydau;ond mae'r un sy'n palu celwyddau yn dwyllwr.
26. Mae parchu'r ARGLWYDD yn rhoi hyder,ac yn lle diogel i blant rhywun gysgodi.
27. Mae parchu'r ARGLWYDD yn ffynnon sy'n rhoi bywyd,ac yn troi rhywun oddi wrth faglau marwolaeth.
28. Mae bod yn frenin ar boblogaeth fawr yn anrhydedd;ond heb bobl dydy llywodraethwr yn neb.
29. Mae rheoli'ch tymer yn beth call iawn i'w wneud;ond mae colli'ch tymer yn dangos eich bod yn ddwl.
30. Mae ysbryd tawel yn iechyd i'r corff;ond cenfigen fel cancr yn pydru'r esgyrn.
31. Mae'r un sy'n gormesu'r tlawd yn amharchu ei Grëwr;ond mae bod yn garedig at rywun mewn angen yn anrhydeddu Duw.
32. Mae pobl ddrwg yn cael eu dymchwel gan eu drygioni eu hunain;ond mae gonestrwydd y rhai sy'n gwneud beth sy'n iawn yn eu cadw nhw'n saff.
33. Mae doethineb yn eistedd yn gyfforddus ym meddwl rhywun sy'n synhwyrol,ond ydy ffyliaid yn gwybod amdano o gwbl?
34. Mae cyfiawnder yn gwneud gwlad yn un wych;ond pechod yn dwyn gwarth ar bobl.