44. Am hynny byddwch chwithau barod: canys yn yr awr ni thybioch y daw Mab y dyn.
45. Pwy gan hynny sydd was ffyddlon a doeth, yr hwn a osododd ei arglwydd ar ei deulu, i roddi bwyd iddynt mewn pryd?
46. Gwyn ei fyd y gwas hwnnw, yr hwn y caiff ei arglwydd ef, pan ddelo, yn gwneuthur felly.
47. Yn wir meddaf i chwi, Ar ei holl dda y gesyd efe ef.
48. Ond os dywed y gwas drwg hwnnw yn ei galon, Y mae fy arglwydd yn oedi dyfod;
49. A dechrau curo ei gydâweision, a bwyta ac yfed gyda'r meddwon;