9. Y mae efe yn atal wyneb ei orseddfainc: y mae efe yn taenu ei gwmwl arni hi.
10. Efe a amgylchodd wyneb y dyfroedd â therfynau, nes dibennu goleuni a thywyllwch.
11. Y mae colofnau y nefoedd yn crynu, ac yn synnu wrth ei gerydd ef.
12. Efe a ranna y môr â'i nerth; ac a dery falchder â'i ddoethineb.
13. Efe a addurnodd y nefoedd â'i ysbryd: ei law ef a luniodd y sarff dorchog.
14. Wele, dyma rannau ei ffyrdd ef: ond mor fychan ydyw y peth yr ydym ni yn ei glywed amdano ef! ond pwy a ddeall daranau ei gadernid ef?