16. Am hynny fel hyn y dywed yr Arglwydd, Duw y lluoedd, yr Arglwydd; Ym mhob heol y bydd cwynfan, ac ym mhob priffordd y dywedant, O! O! a galwant yr arddwr i alaru; a'r neb a fedro alaru, i gwynfan.
17. Ac ym mhob gwinllan y bydd cwynfan: canys tramwyaf trwy dy ganol di, medd yr Arglwydd.
18. Gwae y neb sydd yn dymuno dydd yr Arglwydd! beth yw hwnnw i chwi? tywyllwch, ac nid goleuni yw dydd yr Arglwydd.
19. Megis pe ffoai gŵr rhag llew, ac arth yn cyfarfod ag ef; a myned i'r tŷ, a phwyso ei law ar y pared, a'i frathu o sarff.
20. Oni bydd dydd yr Arglwydd yn dywyllwch, ac nid yn oleuni? yn dywyll iawn, ac heb lewyrch ynddo?
21. Caseais a ffieiddiais eich gwyliau, ac nid aroglaf yn eich cymanfaoedd.
22. Canys er i chwi offrymu i mi boethoffrymau, a'ch offrymau bwyd, ni fyddaf fodlon iddynt; ac nid edrychaf ar hedd‐offrwm eich pasgedigion.
23. Symud oddi wrthyf drwst dy ganiadau: canys ni wrandawaf beroriaeth dy nablau.
24. Ond rheded barn fel dyfroedd, a chyfiawnder fel ffrwd gref.
25. A offrymasoch chwi i mi aberthau a bwyd‐offrymau yn y diffeithwch ddeugain mlynedd, tŷ Israel?
26. Ond dygasoch babell eich Moloch a Chïwn, eich delwau, seren eich duw, a wnaethoch i chwi eich hunain.
27. Am hynny y caethgludaf chwi i'r tu hwnt i Damascus, medd yr Arglwydd; Duw y lluoedd yw ei enw.