20. A hwy a laddasant bawb ei ŵr: a'r Syriaid a ffoesant, ac Israel a'u herlidiodd hwynt: a Benhadad brenin Syria a ddihangodd ar farch, gyda'r gwŷr meirch.
21. A brenin Israel a aeth allan, ac a drawodd y meirch a'r cerbydau, ac a laddodd y Syriaid â lladdfa fawr.
22. A'r proffwyd a nesaodd at frenin Israel, ac a ddywedodd wrtho, Dos, ymgryfha, gwybydd hefyd, ac edrych beth a wnelych; canys ymhen y flwyddyn brenin Syria a ddaw i fyny i'th erbyn di.
23. A gweision brenin Syria a ddywedasant wrtho ef, Duwiau y mynyddoedd yw eu duwiau hwynt, am hynny trech fuant na ni: ond ymladdwn â hwynt yn y gwastadedd, a ni a'u gorthrechwn hwynt.
24. A gwna hyn; Tyn ymaith y brenhinoedd bob un o'i le, a gosod gapteiniaid yn eu lle hwynt.
25. Rhifa hefyd i ti lu, fel y llu a gollaist, meirch am feirch, a cherbyd am gerbyd: a ni a ymladdwn â hwynt yn y gwastatir, ac a'u gorthrechwn hwynt. Ac efe a wrandawodd ar eu llais hwynt, ac a wnaeth felly.