12. cyn belled ag y mae'r dwyrain o'r gorllewiny pellhaodd ein pechodau oddi wrthym.
13. Fel y mae tad yn tosturio wrth ei blant,felly y tosturia'r ARGLWYDD wrth y rhai sy'n ei ofni.
14. Oherwydd y mae ef yn gwybod ein deunydd,yn cofio mai llwch ydym.
15. Y mae dyddiau dyn fel glaswelltyn;y mae'n blodeuo fel blodeuyn y maes—
16. pan â'r gwynt drosto fe ddiflanna,ac nid yw ei le'n ei adnabod mwyach.
17. Ond y mae ffyddlondeb yr ARGLWYDD o dragwyddoldeb hyd dragwyddoldebar y rhai sy'n ei ofni,a'i gyfiawnder i blant eu plant,
18. i'r rhai sy'n cadw ei gyfamod,yn cofio'i orchmynion ac yn ufuddhau.
19. Gosododd yr ARGLWYDD ei orsedd yn y nefoedd,ac y mae ei frenhiniaeth ef yn rheoli pob peth.
20. Bendithiwch yr ARGLWYDD, ei angylion,y rhai cedyrn sy'n gwneud ei air,ac yn ufuddhau i'w eiriau.