1. Yr oedd Tobit, bob dydd ar ôl ei gilydd, yn cadw cyfrif o'r dyddiau, sawl un oedd cyn i Tobias gyrraedd Rhages a sawl un cyn iddo ddychwelyd. A phan ddaeth y dyddiau i ben a'i fab heb ddod yn ei ôl,
2. dechreuodd ddyfalu, “Tybed a gafodd ei ddal yno? Efallai fod Gabael wedi marw, ac nad oes neb i drosglwyddo'r arian iddo.”
3. Ac yntau'n dechrau gofidio,
4. dywedodd Anna ei wraig, “Y mae hi ar ben ar fy machgen; nid yw bellach ar dir y rhai byw.” Torrodd i wylo a galaru am ei mab, a dweud,
5. “Gwae fi, fy mhlentyn, imi adael iti fynd, ti oleuni fy llygaid.”
6. Ond meddai Tobit wrthi, “Bydd dawel, fy chwaer, a phaid â phoeni. Y mae'n holliach. Y tebyg yw i ryw rwystr ddod ar ei ffordd. Gallwn ymddiried yn y gŵr sy'n gydymaith iddo, ac yntau'n un o'n tylwyth. Paid â gofidio amdano, fy chwaer; bydd yma cyn pen dim.”