31. Y nef a'r ddaear, ânt heibio, ond fy ngeiriau i, nid ânt heibio ddim.
32. “Ond am y dydd hwnnw neu'r awr ni ŵyr neb, na'r angylion yn y nef, na'r Mab, neb ond y Tad.
33. Gwyliwch, byddwch effro; oherwydd ni wyddoch pa bryd y bydd yr amser.
34. Y mae fel dyn a aeth oddi cartref, gan adael ei dŷ a rhoi awdurdod i'w weision, i bob un ei waith, a gorchymyn i'r porthor wylio.
35. Byddwch wyliadwrus gan hynny—oherwydd ni wyddoch pa bryd y daw meistr y tŷ, ai gyda'r hwyr, ai ar hanner nos, ai ar ganiad y ceiliog, ai yn fore—