22. Wedi digoni ei chwant, â'n gyfyng arno;daw holl rym gofid arno.
23. Pan fydd ar fedr llenwi ei fol,gyrrir arno angerdd llid,a'i dywallt i lawr i'w berfedd.
24. “Fe ffy rhag arfau haearn,ond fe'i trywenir gan y saeth bres.
25. Tynnir hi allan o'i gorff,y blaen gloyw allan o'i fustl;daw dychrynfeydd arno.
26. Tywyllwch llwyr a gadwyd ar gyfer ei drysorau;ysir ef gan dân nad oes raid ei chwythu;difethir yr hyn a adawyd yn ei babell.
27. Dadlenna'r nefoedd ei gamwedd,a chyfyd y ddaear yn ei erbyn.
28. Bydd i'r dilyw ddwyn ymaith ei dŷ,a llifogydd, yn nydd ei lid.