16. Dywedodd wrth y wraig:“Byddaf yn amlhau yn ddirfawr dy boen a'th wewyr;mewn poen y byddi'n geni plant.Eto bydd dy ddyhead am dy ŵr,a bydd ef yn llywodraethu arnat.”
17. Dywedodd wrth Adda:“Am iti wrando ar lais dy wraig,a bwyta o'r pren y gorchmynnais i ti beidio â bwyta ohono,melltigedig yw'r ddaear o'th achos;trwy lafur y bwytei ohoni holl ddyddiau dy fywyd.
18. Bydd yn rhoi iti ddrain ac ysgall, a byddi'n bwyta llysiau gwyllt.
19. Trwy chwys dy wyneb y byddi'n bwyta barahyd oni ddychweli i'r pridd,oherwydd ohono y'th gymerwyd;llwch wyt ti, ac i'r llwch y dychweli.”
20. Rhoddodd y dyn i'w wraig yr enw Efa, am mai hi oedd mam pob un byw.
21. A gwnaeth yr ARGLWYDD Dduw beisiau crwyn i Adda a'i wraig, a'u gwisgo amdanynt.