Eseia 57:8-13 Beibl Cymraeg Newydd Diwygiedig yn cynnwys yr Apocryffa 2004 (BCND)

8. Gosodaist dy arwydd ar gefn y drws a'r pyst,a'm gadael i a'th ddinoethi dy hun;aethost i fyny yno i daenu dy welyac i daro bargen â hwy.Rwyt wrth dy fodd yn gorwedd gyda hwy,a gweld eu noethni.

9. Ymwelaist â Molech gydag olew,ac amlhau dy beraroglau;anfonaist dy negeswyr i bob cyfeiriad,a'u gyrru hyd yn oed i Sheol.

10. Blinaist gan amlder dy deithio,ond ni ddywedaist, ‘Dyna ddigon.’Enillaist dy gynhaliaeth,ac am hynny ni ddiffygiaist.

11. “Pwy a wnaeth iti arswydo ac ofni,a gwneud iti fod yn dwyllodrus,a'm hanghofio, a pheidio â meddwl amdanaf?Oni fûm ddistaw, a hynny'n hir,a thithau heb fy ofni?

12. Cyhoeddaf dy gyfiawnder a'th weithredoedd.Ni fydd dy eilunod o unrhyw les iti;

13. pan weiddi, ni fyddant yn dy waredu.Bydd y gwynt yn eu dwyn ymaith i gyd,ac awel yn eu chwythu i ffwrdd.Ond bydd y sawl a ymddiried ynof fiyn meddiannu'r ddaear,ac yn etifeddu fy mynydd sanctaidd.”

Eseia 57