4. Gosodaf fechgyn yn swyddogion arnynta phlantos i'w rheoli;
5. a bydd y bobl yn gorthrymu ei gilydd,a phob un ei gymydog;bydd y llanc yn drahaus yn erbyn yr henwr, yn y parchus.
6. Pan gaiff rhywun afael ar ei frawdyn nhŷ ei dad, fe ddywed,“Y mae gennyt ti glogyn;bydd di'n bennaeth arnom;bydded y pentwr hwn o garnedddan dy awdurdod di.”
7. Ond yn y dydd hwnnw fe etyb,“Na, ni allaf fod yn arweinydd arnoch.Nid oes bara yn fy nhŷ,na chlogyn ychwaith;ni chewch fy ngosod i yn bennaeth y tylwyth.”
8. Cwympodd Jerwsalem, syrthiodd Jwda;y mae eu geiriau a'u gweithredoedd yn erbyn yr ARGLWYDD,yn herio ei fawrhydi.
9. Y mae'r olwg ar eu hwynebau yn tystio yn eu herbyn,ac y maent yn cyhoeddi eu pechodau fel Sodom.Gwae hwy! Y maent yn dwyn drwg arnynt eu hunain.