8. Wrthi hi yr enwir y mis,a hithau ar newydd wedd yn prifio'n rhyfeddol.Hi yw llusern lluoedd yr uchelder,yn rhoi ei goleuni yn ffurfafen y nef.
9. Y sêr yn eu gogoniant yw prydferthwch y nef,llu goleulon uchelderau'r Arglwydd.
10. Ar archiad yr Un Sanctaidd fe safant yn eu trefn,heb ddiffygio byth yn eu gwyliadwriaethau.
11. Edrych ar fwa'r enfys a folianna'i greawdwr;teg odiaeth yw ei lewyrch ef,
12. yn amgylchu'r nef â chylch o ysblander,wedi ei dynnu gan ddwylo'r Goruchaf.
13. Ei orchymyn ef sy'n prysuro'r eira,ac yn cyflymu mellt ei farnedigaethau.
14. Felly hefyd yr agorir yr ystordaii'r cymylau hedfan allan fel adar.
15. Â'i allu nerthol y crynhoir y cymylauac y melir y cesair mân.
16. Ar ei ymddangosiad fe ysgydwir y mynyddoedd,ac wrth ei ewyllys y chwyth y deheuwynt;
17. wrth sŵn ei daran y gwinga'r ddaear,a daw tymestl o'r gogledd, a chorwynt.Y mae'n taenu'r plu eira fel adar yn disgyn;dônt i lawr fel haid o locustiaid yn glanio.
18. Rhyfeddod i'r llygad yw tegwch eu gwynder,a syndod i'r galon yw eu gweld yn disgyn.
19. A'r barrug, y mae'n ei dywallt ar y ddaear fel halen,a hwnnw wedyn yn rhewi'n ddrain pigog.
20. Y mae gwynt oer y gogledd yn chwythuac yn caledu'r rhew ar wyneb y dŵr;ar bob cronfa o ddŵr fe ddaw'r rhew,a'r dŵr yn ei wisgo fel llurig.
21. Y mae'n difa'r mynyddoedd ac yn llosgi'r anialwch,ac yn crino'r borfa fel tân.
22. Yn sydyn daw niwlen i iacháu pob peth;ac wedi'r gwres, y gwlith yn disgyn i sirioli'r wlad.
23. Llonyddodd ef y dyfnfor â grym ei feddwl,a phlannodd ynysoedd ynddo.
24. Y mae'r rhai sy'n hwylio ar y môr yn traethu am ei beryglon,nes peri syndod i ni sy'n eu clywed.