14. Paid â'th amddifadu dy hun o ddiwrnod o fwynhad,na cholli un dim o'r hyfrydwch yr wyt yn ei chwennych.
15. Onid gadael ffrwyth dy lafur a'th luddedi arall y byddi, i'w rannu â choelbren?
16. Rho, a derbyn, a difyrra dy hun,oherwydd ofer yw ceisio moethau yn Nhrigfan y Meirw.
17. Y mae pob un yn heneiddio fel dilledyn;y mae wedi ei bennu o'r dechreuad: “Marw fyddi.”
18. Fel dail toreithiog yn drwch ar bren,rhai'n cwympo a rhai'n blaguro,felly y mae cenedlaethau cig a gwaed—y naill yn marw a'r llall yn cael ei eni.
19. Pydru y mae pob gwaith, a pheidio â bod,ac y mae'r gweithiwr yntau'n mynd i ganlyn ei waith.
20. Gwyn ei fyd y sawl a fyfyria ar ddoethinebac a ddengys ei ddeall yn ei ymddiddan;
21. y sawl sy'n gosod ei fryd ar ei ffyrdd hia gaiff amgyffred hefyd ei chyfrinachau.
22. Dos ar ei hôl hi fel heliwr,a gosod fagl i'w dal yn ei llwybrau.
23. Y sawl sy'n sbïo trwy ei ffenestriac yn clustfeinio wrth ei drysau,
24. yn codi ei lety yn ymyl ei thŷac yn ei hoelio wrth ei muriau hi,