42. Felly, gan glwyfo llawer ohonynt, a tharo eraill i lawr, gyrasant bob un ohonynt ar ffo; ac am yr ysbeiliwr ei hun, lladdasant ef gerllaw'r drysorfa.
43. A dygwyd achos yn erbyn Menelaus ynglŷn â'r digwyddiadau hyn.
44. Daeth y brenin i lawr i Tyrus, a phlediwyd yr achos ger ei fron gan y tri dyn a anfonwyd gan y senedd.
45. Gwyddai Menelaus eisoes na allai ennill, ac addawodd swm sylweddol o arian i Ptolemeus fab Dorymenes, i'w gael i ennill y brenin i'w ochr ef.
46. O ganlyniad cymerodd Ptolemeus y brenin o'r neilltu i ryw gyntedd, fel petai am awyr iach, a chafodd ganddo newid ei feddwl.
47. Cyhoeddodd fod Menelaus, achos yr holl ddrwg, yn ddieuog o'r cyhuddiadau, a dedfrydodd i farwolaeth y cyhuddwyr druain, dynion y buasai hyd yn oed y Scythiaid, o'u clywed, wedi eu rhyddhau'n ddieuog.
48. Ond gweinyddwyd y gosb anghyfiawn yn ddiymdroi ar ddynion oedd wedi pledio achos y ddinas a'i phobl a'i llestri cysegredig.
49. Ffieiddiodd y Tyriaid hefyd yr anfadwaith, ac o'r herwydd darparasant yn helaeth ar gyfer eu hangladd.
50. Ond oherwydd gwanc y rhai oedd mewn grym, parhaodd Menelaus yn ei swydd, ac aeth ei ddrygioni ar gynnydd, nes iddo ddod yn archgynllwyniwr yn erbyn ei gyd-ddinasyddion.