1. Yr oedd y Simon y cyfeiriwyd ato uchod, hwnnw oedd wedi gwneud yr honiadau ynghylch yr arian er niwed i'w famwlad, wedi dechrau athrodi Onias, gan ddweud mai ef oedd wedi cyffroi Heliodorus ac achosi'r helyntion;
2. a beiddiodd ddweud fod hwn, cymwynaswr y ddinas, gwarcheidwad ei gyd-Iddewon a phleidiwr selog y cyfreithiau, yn cynllwynio yn erbyn y llywodraeth.
3. Aeth yr elyniaeth ar gynnydd hyd at gyflawni llofruddiaethau gan un o wŷr profedig Simon.
4. Gwelodd Onias fod y gynnen yn beryglus, a bod Apolonius fab Menestheus, llywodraethwr Celo-Syria a Phenice, yn cefnogi anfadwaith Simon.
5. Gan hynny, aeth at y brenin, nid fel un yn cyhuddo'i gyd-ddinasyddion, ond fel un â'i olwg ar fudd ei holl bobl, yn gymdeithas ac yn unigolion.
6. Oherwydd, heb arweiniad gan y brenin, fe welai na cheid byth fywyd cyhoeddus heddychol, nac unrhyw ball ar ffolineb Simon.
7. Wedi i Selewcus ymadael â'r fuchedd hon ac i Antiochus, a gyfenwid Epiffanes, ei olynu yn y frenhiniaeth, enillodd Jason, brawd Onias, yr archoffeiriadaeth trwy lwgrwobrwyaeth.
8. Mewn cyfarfod â'r brenin addawodd iddo dri chant chwe deg o dalentau o arian, a phedwar ugain talent allan o ryw ffynhonnell arall.
9. Heblaw hynny, ymrwymodd, pe caniateid iddo sefydlu dan ei awdurdod ei hun gampfa ac ysgol hyfforddi llanciau, i dalu can talent a hanner yn ychwanegol ac i lunio cofrestr o Antiochiaid yn Jerwsalem.