22. A hwythau felly'n galw ar yr Arglwydd hollalluog i gadw'r cronfeydd yn ddiogel i'w hadneuwyr,
23. dechreuodd Heliodorus ddwyn ei fwriad i ben.
24. Ond gydag iddo ef a'i osgordd arfog gyrraedd y man gerllaw'r drysorfa, dyma Benarglwydd yr ysbrydion a phob gallu yn peri gweledigaeth mor arswydus nes troi pawb a fentrodd yno gyda Heliodorus yn llipa gan ofn, wedi eu syfrdanu gan allu Duw.
25. Gwelsant farch ysblennydd iawn ei harnais, a marchog erchyll ei wedd ar ei gefn; rhuthrodd y march yn wyllt ar Heliodorus ac ymosod arno â'i garnau blaen. Yr oedd marchog y weledigaeth yn gwisgo arfwisg gyfan o aur.
26. A heblaw hwnnw, fe ymddangosodd dau ddyn ifanc arall eithriadol eu nerth a hardd iawn eu gwedd ac ardderchog eu gwisg. Safodd y ddau hyn o boptu i Heliodorus, gan ei fflangellu'n ddi-baid a bwrw arno ergydion lawer.
27. Cwympodd ef yn sydyn i'r llawr â thywyllwch dudew o'i amgylch. Fe'i codwyd yn ddiymdroi, a'i osod mewn cadair gludo.
28. A dyma'r dyn, a oedd ychydig ynghynt wedi dod i mewn i'r drysorfa honno gyda gosgordd niferus a'i holl warchodlu arfog, yn cael ei gludo allan yn ddiymadferth gan ddynion oedd yn cydnabod yn agored benarglwyddiaeth Duw.