17. oherwydd yr oedd corff y dyn, yng ngafael rhyw ofn a chryndod, yn dangos yn amlwg i'r gwylwyr y dolur oedd yn ei galon.
18. Ar ben hynny, yr oedd pobl yn rhuthro'n finteioedd allan o'u tai i wneud deisyfiadau cyhoeddus o achos y gwarth oedd ar ddod ar y deml.
19. Yr oedd y strydoedd yn llawn o wragedd mewn sachlieiniau wedi eu torchi dan eu bronnau; a'r merched ifainc a gedwid o'r neilltu, yr oedd rhai ohonynt yn rhedeg at byrth eu tai, rhai at y muriau allanol, ac eraill yn pwyso allan trwy'r ffenestri,
20. a phob un ohonynt â'i dwylo wedi eu hestyn tua'r nef mewn ymbil taer.
21. Golygfa druenus oedd gweld y dyrfa'n gorwedd blith draphlith, a'r archoffeiriad yn disgwyl yn ing mawr ei bryder.
22. A hwythau felly'n galw ar yr Arglwydd hollalluog i gadw'r cronfeydd yn ddiogel i'w hadneuwyr,
23. dechreuodd Heliodorus ddwyn ei fwriad i ben.
24. Ond gydag iddo ef a'i osgordd arfog gyrraedd y man gerllaw'r drysorfa, dyma Benarglwydd yr ysbrydion a phob gallu yn peri gweledigaeth mor arswydus nes troi pawb a fentrodd yno gyda Heliodorus yn llipa gan ofn, wedi eu syfrdanu gan allu Duw.
25. Gwelsant farch ysblennydd iawn ei harnais, a marchog erchyll ei wedd ar ei gefn; rhuthrodd y march yn wyllt ar Heliodorus ac ymosod arno â'i garnau blaen. Yr oedd marchog y weledigaeth yn gwisgo arfwisg gyfan o aur.
26. A heblaw hwnnw, fe ymddangosodd dau ddyn ifanc arall eithriadol eu nerth a hardd iawn eu gwedd ac ardderchog eu gwisg. Safodd y ddau hyn o boptu i Heliodorus, gan ei fflangellu'n ddi-baid a bwrw arno ergydion lawer.
27. Cwympodd ef yn sydyn i'r llawr â thywyllwch dudew o'i amgylch. Fe'i codwyd yn ddiymdroi, a'i osod mewn cadair gludo.