28. Paid â meddwl am y rhai y bu eu hymddygiad yn dwyllodrus yn dy olwg, ond cofia'r rheini sydd o'u gwirfodd wedi cydnabod eu parch tuag atat.
29. Paid â mynnu difetha'r rhai sydd wedi byw fel anifeiliaid, ond ystyria'r rheini a fu'n hyfforddwyr disglair yn dy gyfraith.
30. Paid â bod yn ddig wrth y rhai a gyfrifir yn waeth na bwystfilod, ond rho dy fryd ar y rheini y bu eu hyder bob amser yn dy ogoniant di.
31. Oherwydd buom ni a'n hynafiaid yn dilyn arferion angheuol, ac eto o'n hachos ni bechaduriaid y gelwir di yn drugarog;
32. oblegid os wyt yn dymuno trugarhau wrthym ni, sydd heb unrhyw weithredoedd cyfiawn ar ein helw, yna fe'th elwir yn drugarog yn wir.
33. Oherwydd y mae'r cyfiawn, gan fod ganddynt lawer o weithredoedd da wedi eu rhoi ynghadw gyda thi, yn derbyn eu tâl ar sail eu gweithredoedd eu hunain.
34. “Beth yw dyn, i ti ddigio wrtho, neu'r hil lygradwy, i ti fod mor chwerw tuag ati?
35. Oherwydd y gwir yw na aned neb nad yw wedi ymddwyn yn annuwiol, ac nad oes neb byw nad yw wedi pechu.
36. Oblegid yn hyn, Arglwydd, y gwneir dy gyfiawnder a'th ddaioni di yn hysbys, sef iti fod yn drugarog tuag at y rhai nad oes ganddynt gyfalaf o weithredoedd da.”
37. Atebodd ef fi fel hyn: “Y mae llawer o'r hyn a ddywedaist yn gywir, ac yn unol â'th eiriau y bydd pethau'n digwydd.
38. Oherwydd, yn wir i ti, ni feddyliaf am y rhai a bechodd, am eu creu na'u marw, eu barn na'u colledigaeth;
39. ond gorfoleddaf yng nghreadigaeth y cyfiawn, eu pererindod hefyd, a'u hiachawdwriaeth, a'r tâl a dderbyniant.
40. Felly y dywedais, ac felly y mae.
41. Oherwydd fel y mae'r ffermwr yn hau llawer o had ar y ddaear ac yn plannu llu o blanhigion, ond nad yw'r cyfan a heuwyd yn tyfu'n ddiogel yn ei bryd, na'r cyfan a blannwyd yn bwrw gwraidd; felly hefyd ni waredir pawb a heuwyd yn y byd hwn.”
42. Meddwn innau: “Os wyf yn gymeradwy yn dy olwg, gadawer imi lefaru.
43. Fe all had y ffermwr fethu tyfu am nad yw wedi derbyn glaw oddi wrthyt ti yn ei iawn bryd; neu fe all bydru am ei fod wedi ei ddifetha gan ormod o law.
44. Ond dyn, a luniwyd gan dy ddwylo, a elwir yn ddelw ohonot am ei fod wedi ei wneud yn debyg i ti, hwnnw y lluniaist bopeth er ei fwyn—a wyt ti yn ei gymharu ef â had y ffermwr?
45. Na, ein Harglwydd! Yn hytrach, arbed dy bobl, a chymer drugaredd ar dy etifeddiaeth; oherwydd yr wyt yn trugarhau wrth dy greadigaeth.”
46. Atebodd ef fi: “Pethau'r presennol i bobl y presennol, a phethau'r dyfodol i bobl y dyfodol!
47. Yr wyt ti ymhell o allu caru fy nghreadigaeth yn fwy nag a wnaf fi fy hun. Er hynny, paid â'th gyplysu dy hun byth mwy â'r anghyfiawn, fel yr wyt wedi gwneud yn fynych.
48. Eto ar gyfrif hynny byddi'n fawr dy glod yng ngolwg y Goruchaf,