87. Yn seithfed—ac y mae'r rheswm hwn yn bwysicach na'r holl rai y soniwyd amdanynt eisoes—am y byddant yn nychu mewn siom, yn cael eu difa mewn cywilydd ac yn dihoeni mewn ofnau, pan welant ogoniant y Goruchaf; oherwydd pechu ger ei fron ef a wnaethant yn ystod eu bywyd, a cher ei fron ef hefyd y maent i gael eu barnu yn yr amserau diwethaf.
88. “Ond ynglŷn â'r rhai a gadwodd ffyrdd y Goruchaf, dyma drefn pethau pan ddaw'r amser iddynt hwy gael eu gwahanu oddi wrth eu llestr llygradwy.
89. Yn ystod eu hamser ar y ddaear buont yn ddyfal yn gwasanaethu'r Goruchaf ac yn dioddef perygl bob awr, er mwyn cadw cyfraith y Deddfwr yn berffaith.
90. Ar gyfrif hynny, dyma sydd i'w ddweud amdanynt hwy:
91. yn gyntaf oll cânt weld, â gorfoledd mawr, ogoniant yr Un sydd yn eu derbyn; ac yna ânt i'w gorffwys, a hynny ar hyd saith gris o orfoledd.
92. Yn gyntaf, cânt orfoleddu am iddynt ymdrechu, â llafur mawr, i orchfygu'r meddwl drwg sy'n gynhenid ynddynt, heb adael iddo eu llithio oddi wrth fywyd i farwolaeth.
93. Yn ail, cânt weld y dryswch y mae eneidiau'r annuwiol yn crwydro ynddo, a'r gosb sy'n eu haros.