8. Ond yn awr, a chennym ni oll reswm yn hyn i alaru a bod yn brudd a chennym ni oll reswm yn hyn i dristáu, dyma ti yn tristáu am un mab.
9. Gofyn i'r ddaear, ac fe ddywed hi wrthyt mai hi yw'r un a ddylai alaru, oherwydd y nifer mawr o bobl a enir arni hi.
10. Oddi wrthi hi y cafodd pawb oll eu dechreuad, ac y mae eraill eto i ddod; a dyma hwy i gyd bron yn cerdded i'w distryw, ac yn mynd yn llu i'w tranc.
11. Pwy, felly, a ddylai alaru fwyaf? Onid y ddaear, a gollodd liaws mor fawr, yn hytrach na thi, nad wyt yn galaru ond am un person?