34. “Llefara, f'arglwydd,” atebais innau; “yn unig paid â'm gadael i farw yn ddibwrpas.
35. Oherwydd yr wyf wedi gweld pethau, ac yr wyf yn clywed pethau sydd y tu hwnt i'm dirnadaeth—
36. os nad yw fy synhwyrau'n methu a minnau'n breuddwydio.
37. Felly rwy'n crefu arnat yn awr egluro'r dryswch hwn i'th was.”
38. Atebodd ef fi: “Gwrando arnaf fi, ac fe'th ddysgaf, ac egluraf iti ynglŷn â'r pethau yr wyt yn eu hofni, oherwydd y mae'r Goruchaf wedi datguddio dirgelion lawer iti.
39. Oherwydd gwelodd dy ffordd uniawn, dy dristwch parhaus am dy bobl a'th fawr alar dros Seion.
40. Dyma, felly, yr esboniad ar y weledigaeth. Ychydig amser yn ôl ymddangosodd gwraig iti,
41. ac fe'i gwelaist hi'n galaru, a dechreuaist ei chysuro;
42. ond erbyn hyn nid ffurf y wraig yr wyt yn ei gweld, ond ymddangosodd iti ddinas yn cael ei hadeiladu.
43. Ac ynglŷn â'r hyn a ddywedodd hi wrthyt am dynged ei mab, dyma'r eglurhad.
44. Seion yw'r wraig hon a welaist, ac yr wyt yn ei chanfod yn awr fel dinas wedi ei hadeiladu.
45. Dywedodd hi wrthyt iddi fod yn ddiffrwyth am ddeng mlynedd ar hugain; yr eglurhad ar hynny yw i dair mil o flynyddoedd fynd heibio yn hanes y byd cyn bod offrymu yn Seion.
46. Yna, ar ôl y tair mil o flynyddoedd adeiladodd Solomon y ddinas ac offrymu offrymau: dyna'r amser pan roddodd y wraig ddiffrwyth enedigaeth i'w mab.
47. Ynglŷn â'r hyn a ddywedodd wrthyt, iddi ei feithrin ef yn ofalus, hwnnw oedd y cyfnod pan oedd Jerwsalem yn gyfannedd.
48. Ac ynglŷn â'r hyn a ddywedodd wrthyt am farwolaeth ei mab, wrth iddo fynd i mewn i'w ystafell briodas, ac am y trallod a ddaeth arni, dyna'r dinistr a ddaeth ar Jerwsalem.
49. Dyma, ynteu, y gyffelybiaeth a welaist ti—y wraig yn galaru am ei mab, a thithau'n dechrau ei chysuro o achos yr hyn a ddigwyddodd iddi. Dyma'r pethau yr oedd yn rhaid eu datguddio i ti.