35. Anfonodd y Brenin Demetrius neges fel a ganlyn ato; atebodd ef, a dyma'r llythyr a ysgrifennodd yn ateb i'w gais:
36. “Y Brenin Demetrius at Simon, archoffeiriad a chyfaill brenhinoedd, ac at henuriaid a chenedl yr Iddewon, cyfarchion.
37. Yr ydym wedi derbyn y goron aur a'r gangen balmwydden a anfonasoch, ac yr ydym yn barod i wneud heddwch parhaol â chwi, ac i ysgrifennu at ein swyddogion yn rhoi caniatâd i chwi beidio â thalu trethi.
38. Y mae'r holl gytundebau hynny a wnaethom â chwi wedi eu cadarnhau, ac y mae'r ceyrydd a adeiladasoch i fod yn eiddo i chwi.
39. Yr ydym yn maddau eich troseddau, bwriadol ac anfwriadol, hyd at y dydd hwn, ynghyd ag arian y goron a oedd yn ddyledus gennych; ac y mae unrhyw dreth arall a godid yn Jerwsalem i gael ei diddymu.
40. Os oes yn eich plith rai cymwys i gael eu cofrestru'n aelodau o'n gosgordd, fe gânt eu cofrestru. Boed heddwch rhyngom.”
41. Yn y flwyddyn 170 codwyd ymaith iau'r Cenhedloedd oddi ar war Israel.
42. Dechreuodd y bobl ysgrifennu yn eu cytundebau a'u cyfamodau: “Ym mlwyddyn gyntaf yr archoffeiriad mawr Simon, cadlywydd ac arweinydd yr Iddewon.”
43. Yn y dyddiau hynny gwersyllodd Simon yn erbyn Gasara, a'i hamgylchynu hi â'i fyddinoedd. Gwnaeth beiriant gwarchae, a'i ddwyn i fyny at y dref, a tharo un tŵr a'i feddiannu.
44. Neidiodd y gwŷr a oedd yn y peiriant gwarchae allan i'r dref, a bu cynnwrf mawr yn y dref—
45. gwŷr y dref gyda'u gwragedd a'u plant yn dringo i fyny ar y mur, a rhwygo'u dillad, a gweiddi â llef uchel a deisyf ar Simon estyn ei ddeheulaw iddynt mewn heddwch.
46. “Paid â'n trin yn ôl ein drygau,” meddent, “ond yn ôl dy drugaredd.”