13. gadawodd pob un ei le a dychwelyd i'w wlad ei hun.
14. Eto gadawyd ar ôl yn Bethswra rai o'r sawl a oedd wedi ymwrthod â'r gyfraith ac â'r ordinhadau; oherwydd yr oedd yn ddinas noddfa iddynt.
15. Clywodd y Brenin Alexander am yr addewidion a anfonodd Demetrius at Jonathan, a mynegwyd iddo am y rhyfeloedd, a'r gwrhydri a wnaethai Jonathan a'i frodyr, ac am y caledi a ddioddefasant.
16. Dywedodd, “A gawn ni fyth un tebyg i hwn?
17. Gwnawn ef felly yn awr yn gyfaill a chynghreiriad inni.” Ysgrifennodd lythyrau a'u hanfon ato fel a ganlyn:
18. “Y Brenin Alexander at y brawd Jonathan, cyfarchion.
19. Clywsom amdanat, dy fod yn ŵr cadarn, nerthol; a theilwng wyt i fod yn gyfaill inni.
20. Yn awr, felly, yr ydym wedi dy benodi heddiw yn archoffeiriad dy genedl, ac yn un i gael dy alw yn Gyfaill y Brenin” (ac anfonodd iddo wisg borffor a choron aur) “ac yr wyt i gymryd ein plaid a meithrin cyfeillgarwch â ni.”
21. Gwisgodd Jonathan y wisg sanctaidd amdano yn y seithfed mis o'r flwyddyn 160, ar ŵyl y Pebyll; a chasglodd ynghyd luoedd a darparu arfau lawer.
22. Pan glywodd Demetrius am y pethau hyn bu'n ofid iddo,
23. a dywedodd, “Beth yw hyn a wnaethom, bod Alexander wedi achub y blaen arnom i ffurfio cyfeillgarwch â'r Iddewon, er mwyn ei gadarnhau ei hun?
24. Ysgrifennaf finnau hefyd atynt neges galonogol, ac addo iddynt anrhydeddau a rhoddion, er mwyn iddynt fod yn gymorth i mi.”