12. “Er i ddrygioni droi'n felys yn ei enau,a'i fod yntau am ei gadw dan ei dafod,
13. ac yn anfodlon ei ollwng,ond yn ei ddal dan daflod ei enau,
14. eto y mae ei fwyd yn ei gyllayn troi'n wenwyn asb iddo.
15. Llynca gyfoeth, ac yna'i chwydu;bydd Duw'n ei dynnu allan o'i fol.