15. Ond mae fy mhobl wedi f'anghofio,ac wedi arogldarthu i dduwiau gaua barodd iddynt dramgwyddo yn eu ffyrdd, yr hen rodfeydd,a cherdded llwybrau mewn ffyrdd heb eu trin.
16. Gwnaethant eu tir yn anghyfannedd,i rai chwibanu drosto hyd byth;bydd pob un sy'n mynd heibio iddo yn synnu,ac yn ysgwyd ei ben.
17. Fel gwynt y dwyrain y chwalaf hwy o flaen y gelyn;yn nydd eu trychineb dangosaf iddynt fy ngwegil, nid fy wyneb.”
18. A dywedodd y bobl, “Dewch, gwnawn gynllwyn yn erbyn Jeremeia; ni chiliodd cyfarwyddyd oddi wrth yr offeiriad, na chyngor oddi wrth y doeth, na gair oddi wrth y proffwyd; dewch, gadewch inni ei faeddu â'r tafod, a pheidio ag ystyried yr un o'i eiriau.”
19. Ystyria fi, O ARGLWYDD,a chlyw beth y mae f'achwynwyr yn ei ddweud.
20. A ad-delir drwg am dda?Cloddiasant bwll ar fy nghyfer.Cofia imi sefyll o'th flaen,i lefaru'n dda amdanyntac i droi ymaith dy ddig oddi wrthynt.
21. Am hynny rho'u plant i'r newyn,lladder hwy trwy rym y cleddyf;bydded eu gwragedd yn weddwon di-blant,a'u gwŷr yn farw gelain,a'u gwŷr ifainc wedi eu taro â'r cleddyf mewn rhyfel.