2. kay ang ilang ginahunahuna ug ginapanulti mao ang pagpasakit sa uban.
5. Ang mga tawong maalamon dakog ikatabang panahon sa gira,
6. kay kinahanglan ang ilang mga tambag sa pagpakiggira. Ug mas dako ang tsansa nga modaog kon daghan ang magtatambag.
7. Dili matugkad sa tawong buang-buang ang kaalam. Wala siyay ikasulti kon maalamong mga butang nay hisgotan.
8. Ang tawong magplano kanunay ug daotan ilado nga tigpasiugdag daotan.
9. Sala ang bisan unsay ipasiugda sa tawong buang-buang, ug ngil-aran ang mga tawo sa bugalbugalon.
13-14. Anak, maingon nga ang dugos tam-is ug makaayo kanimo, ingon usab niana ang kaalam. Kay kon maalamon ka, may maayo kang kaugmaon ug dili mapakyas ang imong mga pangandoy.
15. Ayaw pag-awat sa tawong daotan nga manglungkab sa pinuy-anan sa tawong matarong.
16. Kay bisan makapito pa mapandol ang tawong matarong, makabangon ra gihapon siya. Apan kon ang daotan ang malaglag, dili na siya makabangon pa.
17. Ayaw pagmaya kon may daotang mahitabo sa imong kaaway.
18. Makita sa Ginoo ang imong gibuhat, ug dili niya kini magustohan; ug undangan niya ang pagsilot sa imong kaaway.
19. Ayawg kalagot o kasina sa daotang mga tawo,
20. kay wala silay maayong kaugmaon ug mahisama sila sa suga nga napalong.
21. Anak, tahora ang Ginoo ug ang hari. Ayaw pakig-uban sa mga tawong nakigbatok kanila,
22. kay wala ka masayod kon unsay kalaglagan nga kalit nga ipadala sa Ginoo o sa hari ngadto kanila.
23. Ania pay laing mga panultihon gikan sa maalamon nga mga tawo:Dili maayo nga may pinalabi ka sa imong paghukom.
24. Kon ipalingkawas mo ang nakasala, tunglohon ug kapungtan ka sa mga tawo.