1. Ayaw kasina sa mga daotan o paninguha nga makighigala kanila,
2. kay ang ilang ginahunahuna ug ginapanulti mao ang pagpasakit sa uban.
5. Ang mga tawong maalamon dakog ikatabang panahon sa gira,
6. kay kinahanglan ang ilang mga tambag sa pagpakiggira. Ug mas dako ang tsansa nga modaog kon daghan ang magtatambag.
7. Dili matugkad sa tawong buang-buang ang kaalam. Wala siyay ikasulti kon maalamong mga butang nay hisgotan.
8. Ang tawong magplano kanunay ug daotan ilado nga tigpasiugdag daotan.
9. Sala ang bisan unsay ipasiugda sa tawong buang-buang, ug ngil-aran ang mga tawo sa bugalbugalon.
10. Kon mawad-an kag paglaom sa panahon sa kalisod, timailhan kana nga ikaw huyang.
11. Ayaw pagduhaduha sa pagluwas sa mga tawo nga dili sad-an nga gihukman nga patyon.
12. Moingon ka nga wala ka mahibalo bahin niini, apan nahibalo ang Dios kon nagsulti ka sa tinuod o wala. Nagabantay siya kanimo ug nakahibalo siya kon unsay anaa sa imong hunahuna. Balosan ka niya sumala sa imong binuhatan.
13-14. Anak, maingon nga ang dugos tam-is ug makaayo kanimo, ingon usab niana ang kaalam. Kay kon maalamon ka, may maayo kang kaugmaon ug dili mapakyas ang imong mga pangandoy.
15. Ayaw pag-awat sa tawong daotan nga manglungkab sa pinuy-anan sa tawong matarong.
16. Kay bisan makapito pa mapandol ang tawong matarong, makabangon ra gihapon siya. Apan kon ang daotan ang malaglag, dili na siya makabangon pa.