12. “Apan sa dili pa kini mahitabo, dakpon kamo ug lutoson sa mga tawo. Dad-on nila kamo sa mga simbahan sa mga Judio aron hukman ug prisohon. Dad-on usab nila kamo ngadto sa mga hari ug mga gobernador aron imbistigahon. Kining tanan himuon nila kaninyo tungod sa inyong pagsunod kanako.
13. Apan kini mahimong kahigayonan alang kaninyo aron isulti kanila ang Maayong Balita.
14. Busa itisok sa inyong alimpatakan nga kon mahitabo kini dili kamo maglisod kon unsa ang inyong itubag,
15. kay hatagan ko kamo ug kaalam sa pagtubag aron dili makasupak kaninyo ang inyong mga kaaway.
16. Bisan gani ang inyong kaugalingon nga mga ginikanan, mga igsoon, mga paryente, ug mga amigo magsumbong batok kaninyo. Ug ang uban kaninyo patyon gayod nila.
17. Dumtan kamo sa tanan tungod kay kamo akong mga sumusunod.
18. Apan walay kadaot nga mahitabo kaninyo.
19. Ug kon magpadayon kamo makaangkon kamo ug kinabuhi nga walay kataposan.
20. “Kon makita ninyo nga ang Jerusalem gilibotan na sa mga sundalo, mahibaloan ninyo nga hapit na ang iyang pagkapukan.
21. Busa ang mga tawo sa Judea kinahanglan mokalagiw ngadto sa kabukiran. Papahawaa ang naa sa siyudad sa Jerusalem, ug kadtong atua sa uma ayaw na paadtoa sa Jerusalem.
22. Kay nianang mga adlawa silotan sa Dios ang Jerusalem aron sa pagtuman sa ginaingon sa Kasulatan.
23. Nianang mga adlawa alaot ang mga mabdos ug ang mga inahan nga nagapasuso tungod kay maglisod sila sa pagkagiw. Dako nga pag-antos ang moabot niining dapita, kay dako ang kapungot sa Dios sa katawhan niini.
24. Ang uban kanila mangamatay sa gira, ug ang uban bihagon ug dad-on ngadto sa uban nga mga nasod. Ug kining siyudad sa Jerusalem pukanon ug dumalahon sa mga dili Judio hangtod matapos ang gitagal sa Dios.”