6. Silang duha nagkinabuhi nga matarong atubangan sa Dios. Gituman gayod nila ang tanang mga sugo ug balaod sa Ginoo.
7. Apan wala silay anak, kay baog si Elizabet ug tigulang na usab kaayo sila.
8. Unya, miabot ang adlaw nga ang grupo nila ni Zacarias mao na ang mag-alagad sa Dios didto sa templo.
9. Nagripa sila sumala sa nabatasan nilang mga pari, ug si Zacarias mao ang napilian nga magsunog ug insenso didto sa halaran. Busa misulod siya sa templo.
54-55. Gitabangan niya kita nga iyang mga sulugoon, nga mga kaliwat ni Israel.Kay wala niya kalimti ang iyang mga saad sa atong mga katigulangan,nga kaloy-an niya sa walay kataposan si Abraham ug ang iyang mga kaliwat!” Mao kini ang gisulti ni Maria.
56. Ug mipuyo siya didto sa ilang Elizabet ug mga tulo ka bulan, ug unya mipauli siya.
57. Unya miabot ang panahon sa pagpanganak ni Elizabet, ug nanganak siya ug lalaki.
58. Sa pagkadungog sa iyang mga silingan ug mga paryente kon giunsa siya pagpanalangin sa Ginoo, nakigduyog sila sa iyang kalipay.
59. Sa walo na ka adlaw ang bata, mitambong ang mga silingan ug mga paryente sa pagtuli kaniya. Zacarias unta ang ilang ingalan kaniya sama sa iyang amahan,
60. apan wala mosugot si Elizabet. Miingon siya, “Dili mahimo, kinahanglan nga Juan ang ingalan kaniya.”
61. Miingon sila kaniya, “Apan wala gayod kamoy paryente nga sama niana ug ngalan.”
62. Ug ilang gisinyasan ang amahan kon unsay iyang gusto nga ingalan sa iyang anak.
63. Misinyas siya nga hatagan siya ug sulatanan. Ug dayon misulat siya, “Nganli siyag Juan.” Natingala gayod silang tanan.
64. Diha-diha nakasulti si Zacarias ug gidayeg niya ang Dios.