3. mogawas ang pari sa kampo ug tan-awon niya ang lawas niadtong tawo. Kon naayo na ang iyang ngilngig nga sakit sa panit,
4. magpakuha ang pari ug duha ka langgam nga buhi nga giisip nga hinlo, usa ka putol sa kahoyng sedro, pula nga higot, ug usa ka pungpong nga isopo.
5. Unya ipaihaw sa pari ang usa ka langgam diha ibabaw sa kolon nga gisudlan ug tubig gikan sa tuboran.
6. Unya kuhaon sa pari ang buhi nga langgam ug ituslob niya kini uban sa kahoyng sedro, pula nga higot, ug isopo, didto sa dugo sa langgam nga giihaw ibabaw sa kolon nga may tubig.
7. Dayon wisik-wisikan niyag makapito ang tawong naayo sa iyang ngilngig nga sakit sa panit. Pagkahuman ipahibalo niya nga hinlo na ang maong tawo, ug buhian niya ang langgam.
8. Apan sa dili pa ipahibalo nga hinlo na siya, labhan una sa tawo ang iyang bisti, kagisan ang tanan niyang buhok ug balhibo, ug maligo. Mahimo na siyang mosulod sa kampo apan dili siya mopuyo sa iyang tolda sulod sa pito ka adlaw.
9. Sa ikapito ka adlaw, kagisan niya pag-usab ang tanan niyang buhok ug balhibo, labhan niya ang iyang bisti, ug maligo.
29-31. Ang nahibilin pa nga lana sa palad sa pari ipahid niya sa ulo sa tawo. Unya ihalad sa pari ang duha ka salampati o ang duha ka tukmo; ang usa halad sa paghinlo ug ang usa halad nga sinunog. Ihalad usab niya ang halad sa pagpasidungog sa Ginoo. Pinaagi niining himuon sa pari diha sa presensya sa Ginoo mahinloan ang tawo.
32. Mao kini ang mga patakaran mahitungod sa paghinlo sa tawong may ngilngig nga sakit sa panit kon dili siya makakaya sa halad nga ihalad alang sa paghinlo.
33. Mao kini ang giingon sa Ginoo kang Moises ug kang Aaron
34. mahitungod sa ilang buhaton kon patuboan sa Ginoo ug agup-op ang ilang mga balay kon atua na sila sa Canaan, ang dapit nga ihatag sa Ginoo kanila nga ilang panag-iyahon: