23. aron ang tanan mopasidungog sa Anak sama sa ilang pagpasidungog sa Amahan. Busa ang wala nagapasidungog kanako wala usab nagapasidungog sa Amahan nga nagpadala kanako.
24. “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga ang tawo nga nagatuman sa akong mga pulong ug nagatuo sa nagpadala kanako may kinabuhi nga walay kataposan. Dili na siya silotan tungod kay nakalatas na siya sa kamatayon ngadto sa kinabuhi.
25. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga moabot ang panahon, ug miabot na gani, nga ang mga patay makadungog sa pulong sa Anak sa Dios, ug ang magpatalinghog sa iyang pulong mabuhi.
26. Ingon nga ang Amahan may gahom sa paghatag ug kinabuhi, ako nga iyang Anak makahatag usab niana nga kinabuhi, kay gihatagan niya ako ug gahom sa paghatag niana sa mga tawo.
27. Gihatagan usab niya ako ug gahom sa paghukom tungod kay ako mao ang Anak sa Tawo.
28. Ayaw kamo katingala niini, kay moabot ang panahon nga ang tanang mga patay makadungog sa akong tingog,
29. ug manggawas sila sa ilang lubnganan. Ang mga maayo ug binuhatan banhawon ug hatagan ug kinabuhi nga walay kataposan, ug ang mga daotan ug binuhatan banhawon usab apan silotan.”
30. Midugang si Jesus sa pag-ingon, “Wala gayod akoy mahimo kon ako lang. Tinuod nga nagahukom ako, apan ang akong paghukom sumala sa gisulti sa akong Amahan kanako. Busa ang akong paghukom matarong tungod kay wala ako nagahimo sa akong kaugalingong kabubut-on, kondili ang kabubut-on sa nagpadala kanako.