1. “Gisulti ko nang daan kaninyo kining mga butanga aron nga bisan unsa pa ang mahitabo sa kaulahian dili mawala ang inyong pagtuo kanako.
2. Papahawaon nila kamo sa ilang mga simbahan, ug moabot ang panahon nga si bisan kinsa nga mopatay kaninyo maghunahuna nga nakaalagad siya sa Dios.
3. Buhaton nila kini kaninyo tungod kay wala sila makaila sa Amahan o kanako.
4. Apan gisulti ko kini kaninyo aron nga kon moabot na ang panahon nga buhaton nila kini kaninyo, mahinumdoman ninyo nga gipasidan-an ko na kamong daan.”“Kining mga butanga wala ko isulti kaninyo kaniadto kay kauban pa ninyo ako.
5. Apan karon mobalik na ako sa nagpadala kanako, ug wala gayoy nangutana bisan usa kaninyo kon asa ako moadto.
6. Karon nga gisultihan ko na kamo, naguol gayod kamo.
7. Apan sa pagkatinuod, mas makaayo alang kaninyo nga mobiya ako dinhi, kay kon dili ako mobiya, ang Magdadasig dili moabot kaninyo. Apan kon mobiya ako, ipadala ko siya kaninyo.
8. Ug kon moabot na siya dinhi sa kalibotan, pailhon niya ang mga tawo nga sila mga makasasala, nga ako matarong ug nga ang Dios magahukom kanila.
9. Pailhon niya ang mga tawo nga sila mga makasasala, tungod kay wala sila motuo kanako.
10. Pailhon niya sila nga ako matarong tungod kay moadto ako sa Amahan ug dili na kamo makakita kanako.