22. Gihatag mo kanila kining maayo ug mabungahon nga yuta nga imong gisaad nga ihatag sa ilang mga katigulangan.
23. Gipanag-iyahan nila kini, apan wala sila motuman sa imong mga balaod ug sa tanan mong gipabuhat kanila. Busa gipadad-an mo sila niining mga katalagman.
24. Ug karon nagtapok ug yuta ang mga taga-Babilonia sa kilid sa paril sa Jerusalem aron makasaka sila niini ug mailog ang siyudad. Ug tungod sa gira, kagutom, ug balatian, mailog sa mga taga-Babilonia ang siyudad sumala sa imong giingon.
25. Apan luyo niini, O Ginoong Dios, gisugo mo ako sa pagpalit ug uma ug bayran kini ug pilak atubangan niining mga saksi, bisan dali nalang kini mailog sa mga taga-Babilonia.”
26. Unya miingon ang Ginoo kang Jeremias,
27. “Ako ang Ginoo, ang Dios sa tanang katawhan. May butang ba nga dili ko mahimo?
28. Busa itugyan ko kini nga siyudad sa kamot sa mga taga-Babilonia ug sa hari nila nga si Nebucadnezar, ug mailog nila kini.
29. Sudlon kini ug sunogon sa mga sundalo sa Babilonia nga anaa na sa gawas niining siyudad, apil ang mga balay diin nagasunog ang mga tawo ug insenso alang kang Baal didto sa atop ug nagahalad ug halad nga ilimnon alang sa ubang mga dios, nga nakapasuko gayod kanako.
30. “Ako, ang Ginoo, nag-ingon nga sukad pa kaniadto, walay laing gihimo ang katawhan sa Israel ug Juda kondili ang pagpakasala. Gipalagot nila ako pinaagi sa ilang mga binuhatan.
31. Gikan pa sa pagkatukod niini nga siyudad hangtod karon, gipalagot na ako sa mga lumulupyo niini. Busa laglagon ko gayod kini.
32. Gipalagot ako sa katawhan sa Israel ug Juda tungod sa daotan nilang mga binuhatan. Sila gayong tanan — ang ilang mga hari ug mga opisyal, ang ilang mga pari ug mga propeta, ug ang tanang lumulupyo sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda.
33. Mitalikod sila kanako luyo sa akong pagsigeg tudlo kanila. Dili sila mamati ug dili gustong tudloan.
34. Gipanamastamasan nila ang akong templo diin ginapasidunggan ang akong ngalan pinaagi sa pagbutang didto sa mangil-ad nga mga dios-dios.