1-2. Sa bag-o pa lang naghari sa Juda si Zedekia nga anak ni Josia, miingon ang Ginoo kanako, “Jeremias, paghimog yugo ug isangon kini sa imong liog gamit ang higot nga panit.
3. Unya pagpadala ug mensahe ngadto sa mga hari sa Edom, Moab, Ammon, Tyre, ug Sidon pinaagi sa ilang mga embahador nga mianhi sa Jerusalem sa pagpakigkita kang Zedekia nga hari sa Juda.
4. Ingna kining mga embahador nga nag-ingon ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel nga ihatag nila ang mosunod nga mensahe ngadto sa ilang mga hari:
5. ‘Pinaagi sa akong dakong gahom ug kusog, gimugna ko ang kalibotan, ang mga katawhan, ug ang mga hayop nga anaa niini, ug itugyan ko kini kang bisan kinsa nga gusto kong hatagan.
6. Ug karon itugyan ko ang inyong mga nasod sa akong alagad nga si Nebucadnezar nga hari sa Babilonia. Bisan ang ihalas nga mga mananap paalagaron ko kaniya.
7. Mag-alagad ang tanang kanasoran kaniya, sa iyang anak, ug sa iyang apo, hangtod nga moabot ang panahon nga malaglag ang Babilonia. Ug nianang panahona, ang Babilonia na usab ang moagad sa daghang kanasoran ug sa gamhanang mga hari.
8. “ ‘Ang nasod o gingharian nga dili moalagad o magpasakop kang Nebucadnezar nga hari sa Babilonia silotan ko pinaagi sa gira, kagutom, ug balatian hangtod nga ikatugyan ko kini sa hingpit kang Nebucadnezar. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.
21-22. Apan karon, mao kini ang ginaingon sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, ‘Kining mga butanga dad-on ngadto sa Babilonia ug magpabilin kini didto hangtod sa panahon nga kuhaon ko kini ug dad-og balik sa Jerusalem.’ ”